(Noot: deze brief is geschreven naar aanleiding van de uitspraak aan het eind in het item over seksueel misbruik binnen de Jehova’s Getuigen in het acht uur journaal van 16 augustus 2018.)

Beste Michel van Hilten,

Bij deze een brief van mij. Een open brief die ik online zal posten, dat wel. De reden daarvoor is dat ons contact tot dusver nogal eenzijdig is. Je schijnt het antwoorden op mails van mij uit de weg te gaan. Jammer, want toen ik je de eerste keer zag, dacht ik dat je best een aardige man zou kunnen zijn. Ik ga graag uit van het goede in mensen.

Was jij die woordvoerder van Jehova’s Getuigen die een mail naar de NOS had gestuurd met de mededeling dat een onderzoek niet nodig is omdat het probleem te klein zou zijn? Ik denk het wel, ook al werd er geen naam genoemd. Het lijkt me erg moeilijk om zo je gevoel uit te schakelen en een dergelijke kwetsende gevoelloze boodschap door te geven! Ergens moet je toch gedacht hebben aan hoe dit bericht overkomt bij mensen die jarenlang leed hebben ervaren ten gevolge van seksueel misbruik, hoe het voor hen is om te horen dat hun ellende wordt afgedaan als een probleem dat te klein is om onderzoek naar te doen. Je hebt je deze keer wel overtroffen in het wegdrukken van menselijk medegevoel.

Ik weet, jij zegt uiteindelijk ook alleen maar wat je van bovenaf krijgt opgedragen. Dat lijkt me erg zwaar om zo te moeten gehoorzamen aan hen die boven je staan. Jijzelf had natuurlijk al door dat het niet slim was een dergelijke reactie te geven. Los van hoe kwetsend die voor slachtoffers van misbruik is, laat ze zien hoe harteloos en verstoken van empathie de organisatie van Jehova’s Getuigen is. Heel Nederland kijkt mee en kan zien dat jouw organisatie ruim 300 overlevers van seksueel misbruik niet serieus neemt.

Beste Michel, soms vraag ik me af hoe je dit volhoudt. Jij, die werkzaam op de juridische afdeling weet hebt van meldingen die ouderlingen daar aangaande seksueel misbruik in hun gemeenten doen. Ongetwijfeld heb je ook toegang tot oudere informatie. Toch moet je net doen alsof er geen probleem is. Dat moet erg belastend zijn voor je geweten.

Ergens ben je ook een slachtoffer. Niet van seksueel misbruik – althans dat mag ik hopen voor je – maar van een systeem. Ik stel me voor dat het af en toe flink benauwend is, strikt te moeten opvolgen wat je krijgt opgedragen ook al ben je het er diep van binnen misschien niet mee eens. Dan moet je ook nog naar buiten treden als woordvoerder, waardoor jouw naam verbonden wordt aan de uitspraken die je doet. Ik kan me heel goed voorstellen dat je niet voor camera wil verschijnen. Alle boosheid richt zich nu op jou.

Het is zo gemakkelijk te oordelen en dat wil ik niet. Ik wil leven vanuit liefde en mededogen. Ik heb medelijden met je omdat je niet in staat lijkt zelf te kiezen voor wat goed is en een liefdevolle God werkelijk van je zou willen. Ik wil blijven geloven in goedheid, juist omdat er al zoveel kwaad is.

Daarom, Michel, kies ik er voor om niet vanuit boosheid en haat te reageren, maar vanuit liefde en medegevoel. Kun jij dat ook?

Aswin

P.S.: Ik stuur je deze brief niet toe, maar plaats hem online waar je hem ongetwijfeld zult lezen.

Deze brief is ook gepubliceerd op Aswins persoonlijke weblog